Aftellen maar!

20 januari 2017 - Albany, Nieuw-Zeeland

Hallo allemaal,

Hierbij mijn laatste reisblog. Ik ben hier helaas nog maar een paar dagen in dit mooie land.
In de tussentijd van mijn laatste blog heb ik niet stil gezeten.

10-12 tot 11-12 zouden we de Tongariro crossing gaan doen met studenttrips. Een best wel zware wandeling van 8 uur. Daar aangekomen zijn we eerst naar Huka falls geweest en naar natuurlijke hotpool geweest. We sliepen in een heel leuk hostel met 3 a 4 personen op 1 kamer en zonder stapelbedden. We hebben voor het eten nog lekker in de jacuzzi gezeten met een paar mensen in de miezer regen. Toen we de volgende dag wakker werden was de wandeling afgezegd. Toen zijn we een andere wandeling gaan doen van ongeveer 5 uur en 17,4 km. We zijn toen naar Taranaki Falls en Tama Lakes gelopen door weer en wind. Daarna naar andere hotpools gegaan. Dit was ook de laatste studentrip van het jaar.

Toen kwam de lang verwachte trip naar het zuidereiland met mijn 3 ‘’roommates’’. 23 december zijn we heen gevlogen maar eerst hebben we een nachtje doorgehaald. Dit omdat we afscheid namen van een paar mensen en we vlogen heel vroeg. Toen we aan kwamen op het vliegveld hebben we meteen onze auto opgehaald en zijn we door gereden naar Nelson.

Daar hebben we geslapen en zijn we vroeg opgestaan om naar Abel Tasman te gaan 24 december. Hier hebben we 5 uur gelopen. Dit was een hele mooie wandeling langs kliffen en stranden en bossen. We hebben weer in Nelson geslapen.

De volgende dag 25 december zijn we naar Franz Josef gereden. We kwamen onderweg langs de pancake rocks. Dit zijn stenen maar het lijkt alsof er heel veel laagjes op elkaar gestapeld zijn. Toen we bij Franz Josef aan kwamen hebben we gegeten en hebben Dominique en ik nog een wandeling gedaan van ongeveer 50 minuten bij de gletsjer. De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan (dat deden we bijna iedere dag haha) en zijn we naar de Franz Josef gletsjer gelopen. Dit was een mooie omgeving om in te lopen maar de gletsjer om die te zien dat was wel gaaf.

Toen zijn we door gereden naar Wanaka. Hier zijn we ’s avonds naar het meer met de bekende Wanaka boom gelopen en voor kerst daar lekker uiteten geweest.

De volgende dag 26 december zijn we naar Queenstown gereden. Hier hebben we nog een vriend van ons opgehaald. De weg vanaf Wanaka naar Queensntown was echt heel erg mooi. Je rijd hier tussen de bergen maar elke berg is weer een andere kleur en er waren ook super veel mooie bloemen.

De 27ste kwamen aan en werd de Skydiven van Maud, Dominique en Kenneth afgezegd dus zijn we heel de dag lekker door Queenstown gelopen.

We hebben op de 28ste de bekende Nevis Swing gedaan. De hoogste swing/schommel ter wereld. Dit was in het begin wel eng maar als je uiteindelijk aan het vallen was viel het best wel mee. Toen zouden Dominique, Maud en Kenneth gaan skydiven maar dit werd helaas alweer afgezegd. De tijd dat hun weg waren heb ik de Tiki Trail gedaan. Dit is een wandelpad naar de top van Queens Hill dwars door een bos heen.

De 29ste zijn we naar Milford Sound gegaan. Onderweg zijn we gestopt bij Mirror Lakes en nog een paar kleine dingetjes. Bij Milford Sound hebben we een 2 uur durende cruise gedaan en zijn we bij het discovery center geweest. Hier legde ze wat uit over het zeeleven in Milford Sound. Ze hadden hier een soort onderzeeër gemaakt waar je in kon en het zeeleven dus de vissen kon zien. We hadden ook het geluk om een rog voorbij te zien komen. En de gids werd daar super enthousiast van.

De 30ste zijn we richting Mount Cook gereden. Ondertussen zijn we even gestopt bij Lake Pukaki dit is een mooi blauw meer. Daar hebben we de Hooker Valley walk gedaan waarbij we uitkwamen op een groot ijs meer.
Toen zijn we naar Lake Alexandria gereden om daar met een paar bekende sterren te kijken. Hier zou een hele goede plek zijn om sterren te kijken en dat was het ook. We hebben met z’n allen in een tent en in de auto geslapen.

De volgende ochtend 31 december zijn we naar Lake Tekapo gereden en toen naar Castle Hill. Dit deed me denken aan Ierland. Een hele hoop stenen op een grote berg wat mensen vroeger zouden hebben neer gezet.  Toen zijn we naar Christchurch gereden. Ons opgefrist en oud en nieuw gevierd.

De volgende dag 1 januari zijn we naar Jellie park geweest met iedereen inclusief Mark en zijn vriendin Jet. Dit was een groot binnen en buiten zwembad. Het was deze dag 28 graden. Dus heel de dag in de zon gelegen en dan soms het zwembad in voor verkoeling.

2 januari zijn we Christchurch gaan verkennen. Zo hebben we de Cardboard Cathedral gezien. De nieuwe kerk met als bijnaam de kartonnen kerk. Deze hebben ze neergezet omdat de andere kerken verwoest zijn door de aardbeving. RE: Start Mall. Dit is een winkelcentrum gemaakt van containers ook dezelfde reden, de aardbeving. Toen zijn Kenneth en ik verder gegaan en hebben we de Art Gallery Te Puna o Waiwhetu, Canterbury Museum en de Botanic Gardens bezocht.

3 januari onze laatste dag zouden Maud, Kenneth en ik gaan zwemmen met dolfijnen maar dit is helaas ook niet doorgegaan omdat de zee te wild was. Toen hebben we het stadje Akaroa een beetje bekeken. Toen zijn we terug gegaan naar Christchurch waar we een potje hebben gebowld. Toen hebben we de auto schoongemaakt en ingeleverd en naar het vliegveld gegaan.

Het weekend van 13-1 tot 15-1 heb ik toch met een hele groep nog de Tongariro crossing mogen doen. Het begin vond ik best wel zwaar. Dit omdat ik 1900 meter omhoog moest met trappen. De rest van de wandeling ging best goed. Ik ben best wel trots op mezelf omdat ik dit heb gehaald en gedaan heb. We hebben uiteindelijk van 9.30 tot 18.00 uur gelopen met een paar pauzes tussen door.

De planning voor deze week is dat ik mijn verslag voor school ga afmaken. Donderdag naar het strand ga om pizza te eten met een hele groep en daarna voor de laatste keer uit ga (met de pub crawl). Zaterdag is in Auckland Ignite een evenement met vuur en luchtballonnen (als het door gaat door het weer). Dinsdag op woensdag willen Dominique, Sander en ik en misschien Maud en Louis nog naar Waiheke eiland. Hier een scooter huren en wijnproeverijen doen. De rest van de dagen ga ik besteden om alles in te pakken.

Ik ben wel weer blij om naar huis te komen en iedereen weer te zien maar ik vind het ook heel jammer dat ik dit mooie land verlaat en deze mooie tijd.

Ik kom terug in Nederland als het ijskoud is en het hier voelt als 25 tot 30 graden. Ik hoop dat ik daardoor niet ziek wordt haha.

Ik zie jullie allemaal weer in Nederland.

Kusjes Rhodé

Foto’s